ရဟန္းႏွင့္ ေခ်းေငြ

***********

ရဟန္းေတာ္ေလာကမွာ အတုိးေငြေခ်းစားေသာ ရဟန္းေတြလည္း ျမင္ဘူးသည္၊ ခ်ဲ၊ ႏွစ္လုံး သုံးလုံး ေပး၍ ၾကီးပြါးေနေသာ ရဟန္းေတြလည္း ေတြ႕ဖူးသည္၊ အတုိးေပးေသာ ရဟန္းသည္ ေနာက္ေတာ့ အေၾကြးမရလုိ႔ ရပ္ေက်ာ္၊ ရြာေက်ာ္ျဖစ္..ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္း သာသနာေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္ထိခိုက္ေသာ အျဖစ္ေတြလည္း ျမင္ဖူးသည္၊ သို႔ေသာ္ ဒါေတြဟာ ပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ မစင္ၾကယ္မႈေတြသာ ျဖစ္၍ သာသနာေတာ္ရဲ႕ တာ၀န္မဟုတ္ေပ...။

ရန္ကုန္မွာတုန္းက ကုိရင္တစ္ပါးနဲ႔ ဆြမ္းခံအတူၾကြတယ္၊ ဆြမ္းခံတစ္အိမ္က ခ်ဲဂဏန္း အျမဲေတာင္းသည္၊ ေရႊဘုန္းနဲ႔ အတူၾကြတဲ့ ကိုရင္က အျမဲခ်ဲဂဏန္ေတြေပးပါသည္၊ အဒိေတာ့ ေရႊဘုန္းက ေမးတယ္...

" ကိုရင္ မင္း ခ်ဲဂဏန္းေတြ ေန႔တုိင္းေပးေနတာ ဘယ္ကရလုိ႔လည္း၊ မွန္ေရာ မွန္လုိ႔လား"...

" ဟာ...ဦးဇင္းကလည္း ဘယ္ကရရမွာလဲ၊ ဒီလုိပဲ ပါစပ္ထဲရွိတာ ေလွ်ာက္ေျပာတာပဲ၊ ၾကက္ကန္းတုိးျပီး မွန္တဲ့ အခါလည္း မွန္သြားတာေပါ့."..တဲ့။

ေကာင္းေရာ...မွန္...မမွန္ေတာ့ မသိဘူး၊ ေသခ်ာတာေတာ့ အဲဒိအိမ္က ခ်ဲဂဏန္းေပးတဲ့ ကိုရင္ကို ပုိျပီး ဂရုစိုက္တယ္၊ ကိုယ့္ကို တစ္ရာဆုိရင္ ကိုယ္ရင္ကို ႏွစ္ရာ၊ ပုိက္ဆံေတာင္ ကုိယ့္ကို အႏြမ္းဆုိရင္ ကိုရင္ကို အသစ္ကေလး လွဴတယ္၊ ဆြမ္းဟင္းလည္း ဒီလုိပဲ၊ ကြာတယ္၊ အၾကည္ညဳိလြဲၾကတာေတြေပါ့...ခုေတာ့ အဲဒိကုိရင္က လူထြက္ျပီး ကား၀ပ္ေရွာ့တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ မႏွစ္က ျပန္ေတာ့ ေတြ႕ခဲ့တယ္ေလ။

ရဟန္းေၾကာင့္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ပ်က္ဆီးတတ္သလုိ၊ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ တစ္လြဲလုပ္ရင္လည္း ရဟန္းေတြ သီလပ်က္ဆီးတတ္တာပါပဲ...

ေႏြတုန္းက ေရႊဘုန္းၾကည့္ရႈ ေဆာင့္ေရွာက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ မိခင္ ငွက္ေျပာေၾကာ္ထုပ္ေလးေတြ ကိုင္ျပီး ေရာက္လာတယ္...လုိရင္းကေတာ့ အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကို ႏွစ္သိန္းေလာက္ ခဏ ၾကည့္ထားပါဘုရား...တဲ့။

ေခါင္းေတာင္ ၾကီးသြားတယ္...ေျပာလုိက္တယ္...
" ဒကာမၾကီး ၊ ကေလးကို ေထာက္ပံ့လုိ႔၊ အလွဴေတြလုပ္၊ စာၾကည့္တုိက္ၾကီးေတြ သိန္းရာခ်ီေဆာက္ေနလုိ႔ အထင္မၾကီးနဲ႔...ဒကာမၾကီး၊ အဲဒါ သူမ်ားလွဴတာေတြနဲ႔ ျပန္လွဴတာ၊ ဦးဇင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္သုံးဘုိ႔ လက္ထဲ ျမန္မာေငြ ငါးေသာင္းျပည့္ေအာင္ မရွိတဲ့ အခ်ိန္ကမ်ားတယ္၊ ထုိင္းမ်ာေနလည္း လက္ထဲ ဘတ္တစ္ေထာင္ ျပည့္ေအာင္ ရွိခဲတယ္။ ကေလးကို ေထာက္ပံ့တာကလည္း ပညာေရးမုိ႔ ၀ိနည္းလြတ္ေထာက္ပံ့တာ..."

ဒါနဲ႔ပဲ ပုံျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ေျပာျပလုိက္တယ္
**************************
တစ္ခါက မိေအးလုိ႔ ေခၚတဲ့ ဒကာမတစ္ေယာက္ ငါးေျခာက္ျပားေလး တစ္ျပားကိုင္ျပီး ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဆီေရာက္လာတယ္၊ ငါးေျခာက္ျပားေလး ဆရာေတာ္ၾကီးေရွ႕ကိုခ်၊ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ကန္ေတာ့ျပီး ေလွ်ာက္တာက ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္ကို ဆရာေတာ္ လည္ရင္ ပိုက္ဆံေလး နည္းနည္းေခ်းပါ..ဘုရား...တဲ့။

အဲဒိေတာ့ ဆ၇ာေတာ္ၾကီး မိန္႔တယ္..ဟဲ့..မိေအး...ငါ့ကို လွဴထားတဲ့ ၀တၳဳေတြက ငါ သာသနာျပဳဘုိ႔ ဆုိျပီး လွဴထားတာေတြၾကီးပဲ၊ နင့္ကို ေခ်းဘုိ႔ လွဴထားတာ မပါေသးဘူး၊ ေအး ဒီတစ္ခါ အလွဴရွင္ေတြ ေရာက္လာမွ ငါ မိေအးကို ေခ်းခ်င္လို႔ ေျပာျပီး အလွဴခံၾကည့္မယ္...ရေတာ့လည္း နင့္...ေခ်းတာေပါ့ဟာ...လုိ႔ မိန္႔လုိက္ပါေလေရာ...

အဲဒိမွာတင္ မယ္မိေအးတုိ႔ ဆရာေတာ္ၾကီး ေရွ႕ခ်ထားတဲ့ ငါးေျခာက္ျပားကို ဆတ္ခနဲျပန္စြဲယူျပီး၊ ေဆာင့္ေဆာင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္နဲ႔ ေက်ာင္းေပၚက ဆင္းသြားပါေလေရာ...တဲ့။

ပုံျပင္ေလး ဆုံးေတာ့ ပုံဆံေခ်းတဲ့ ဒကာမၾကီးလည္း စာၾကည့္တုိက္ေပၚက ဆင္းသြားပါတယ္၊ ေအာ္...သူကေတာ့ ငွက္ေျပာေၾကာ္ထုတ္ေလးေတြ ျပန္ယူမသြားဘူး၊ ထားခဲ့တယ္၊ သူက မိေအးထက္သာတယ္....။

 

 ဆရာ၊ ဒကာ သာယာ ၾကပါေစ...

ေရႊဘုန္း (18.7.2012)